بحث ممنوعيت نوشيدن شراب ( خمر )
خمر چيست ؟ خمر به معناي پوشش است و هر چيزي كه چيز ديگر را بپوشاند و مخفي كند «خمار » مي گويند.
ولي در شريعت اسلام به هر مايع مسكر و مست كننده خمر گفته اند ، خواه از انگور گرفته شده باشد و يا از كشمش و خرما و هر نوع مشروب الكلي را شامل مي شود.
بكار گرفتن لغت و واژه خمر براي مايعات مسكر ، به علت تناسبي است كه بين معناي لغوي آن ( پوشيدن ) با اين معنا وجود دارد، زيرا اين مايعات به جهت مستي كه ايجاد مي كند ، روي عقل پرده اي مي افكند و نمي گذارد بد را از خوب و زشت را از زيبا تميز دهد .
مشروبات مست كننده نام هاي مختلفي دارد از قبيل عرق ، شامپاين ، ويسكي ، كنياك ، آبجو و… كه همگي داراي الكل هستند ولي مقدارالكل آن ها متفاوت است .
مراحل برخورد قرآن با شراب خوري
خداوند در قرآن كريم در چهار مرحله با مسأله شراب برخورد مي كند كه بسيار آموزنده است .
در مرحله اول مي فرمايد: “ و من ثمرات النخيل و الاعناب تنخدون منه مسكراً و زرقاً حسنا ” واز ميوه هاي درختان نخل و انگور و مسكرا ( ناپاك ) و روزي خوب و پاكيزه مي گيرند.